يک دوچرخه سوار چه طور غذا بخورد؟

درباره ی ورزش دوچرخه سواری

دوچرخه سواري يکي از ورزشهاي متداول جهان مي باشد . انجام اين ورزش اثرات فيزيولوژيکي بسيار عالي بر روي بهبود عملکرد سيستم قلبي ، ريوي و عروقي دارد . مسابقات دوچرخه سواري ممکن است با استفاده از مسير جاده ها و يا داخل پيست انجام شود که انجام هر يک داراي رشته ها و مسابقات گوناگون انفرادي و تيمي است . مسابقات انفرادي در جاده ممکن است به مسافت 150 تا 200 کيلومتر براي آقايان و 60 تا 80 کيلومتر براي بانوان برگزار شود . يک دور طول مسير بايد حد اقل 15 کيلومتر باشد . مسابقات تيمي در رشته تايم تريل به مسافت 100 کيلومتر انجام مي گردد که هر تيم مرکب از 4 دوچرخه سوار مي باشد و فاصله بين حرکت هر دو تيم 2 دقيقه خواهد بود. علاوه بر مسابقات فوق يکي از رايج ترين مسابقات دوچرخه سواري ، مسابقات تور در جاده است که در چند مرحله انجام مي شود و ميانگين مسافت هر مرحله 155 کيلومتر مي باشد .

تغذیه در رکاب

تعيين سرعت سوخت و ساز مواد غذايي قنددار (ساده يا مرکب) با شاخص گلوگز سنجيده مي شود، يعني گلوگز به عنوان ماده ي مرجع با شاخص 100 انتخاب شده است.
اين ماده وقتي خورده مي شود، پس از 20 دقيقه انرژي خود را آزاد مي کند و وارد چرخه سوخت و ساز مي شود، در حالي که مواد غذايي با شاخص کمتر از 35، انرژي ذخيره اي را براي بدن فراهم مي کند.
ذخيره انرژي در بدن به صورت گليکوژن، چربي و در نهايت پروتئين است. در فعاليت هاي بدني ابتدا گليکوژن ذخيره شده در کبد و عضلات مصرف مي شود که در ورزشي مثل دوچرخه سواري براي مدت دو ساعت ابتدايي دوام خواهد آورد و از آن به بعد، انرژي بايد از طريق خوراکي تامين شود، يعني اگر بيش از يک ساعت دوچرخه سواري مي کنيد، لازم است براي تأمين انرژي ساعت هاي بعدي تان، به ازاي هر کيلوگرم وزن بدنتان، دو گرم کربوهيدرات با شاخص پايين مصرف کنيد.
اگر نزديک به زمان تمرين غذا مي خوريد، اين مقدار را نصف کنيد تا قند خونتان در حين فعاليت متعادل باقي بماند، اما اگر فرصت زيادي تا شروع تمرينتان داريد، از مصرف غذاهاي حاوي گلوکز و قندهاي با شاخص بالا پرهيز کنيد، زيرا باعث بروز واکنش انسولين شده و ذخاير قابل دسترس بدنتان را تحليل مي برند، بنابراين در همان اوايل رکاب زدن دچار تخليه انرژي خواهيد شد. در مقابل، مصرف مواد غذايي با شاخص قندي بالا در حين دوچرخه سواري، باعث تامين انرژي تان خواهد شد.
در اينجا شاخص قندي بعضي مواد غذايي را ذکر مي کنيم :
گلوکز 100، عسل 73، برنج پخته شده 90، نان شيريني 72، کشمش 64، موز 53، سيب زميني پخته شده 85، سيب 36، عدس 29 و بادام زميني 15.

يک دوچرخه سوار چه طور غذا بخورد؟
ابتدا، شما احتياج به ذخيره گليکوژني کافي داريد که در کبد و عضلات انباشته شده و انرژي لازم براي دو ساعت اول دوچرخه سواري سريع را تامين مي کند، ولي براي تامين انرژي در ساعت هاي بعدي رکاب زدنتان لازم است حداقل 250 کالري در هر يک ساعت مصرف کنيد که بهتر است آن را دو قسمت کرده و ميل کنيد تا جايگزين انرژي در حال مصرف شما باشد.
اگر قصد دوچرخه سواري براي ساعت هاي متمادي را داريد، غذا خوردن به طور متناوب بسيار اهميت دارد؛ مثلاً بر اساس ساعت تنظيم کنيد تا براي پيشگيري از تغييرات ناگهاني در ميزان قند خون، آمادگي داشته باشيد. توصيه مي شود به صورت پي در پي، غذايي سبک و کم حجم بخوريد.
بر اساس نظريات جديد، بهترين روش تغذيه براي دوچرخه سواران شامل 40 درصد کربوهيدرات، 30 در صد پروتئين و 30 درصد چربي است. اما يادتان باشد مصرف چربي ها و پروتئين ها براي روز ورزش مناسب نيست، بلکه در حين ورزش اين کربوهيدرات ها هستند که به دادتان مي رسند و انرژي مورد نيازتان را تامين مي کنند.
بنابراين براي يک روز کامل دوچرخه سواري، سعي کنيد از دو روز قبل براي انباشتن انرژي به صورت گليکوژن، از مصرف ماکاروني يا مواد غذيي با شاخص قندي پايين مثل سيب زميني شيرين بهره ببريد. در روز دوچرخه سواري سعي کنيد از غذاهاي چرب و دير هضم و همچنين انواع حبوبات استفاده نکنيد، چرا که هم براي تامين انرژي فوري مناسب نيستند و هم با ايجاد عوارض جانبي، مانع از دوچرخه سواري لذت بخشتان خواهند شد.
به جاي خوردن غذاي ميان روز و به صورت يک جا و به مقدار زياد، سعي کنيد آنها را در وعده هاي غذايي متعدد و مداوم به صورت قطعات کوچک ميل کنيد.
غذا نخوردن در حين دوچرخه سواري باعث بروز پرخوري در پايان برنامه تمرين آن روزتان خواهد شد. جالب است بدانيد که چربي ها در آتش کربوهيدرات ها مي سوزند.

اين ورزش چه توسط دستگاههاي ثابت خانگي و چه بوسيله دوچرخه هاي واقعي خارج از منزل، يك فعاليت تنفسي عالي مي بـاشد. معمولا مي تـوانـيـد بـه ازاي هـر نـيـم سـاعـــت 200 الي 400 كالري بسوزانيد.

منبع